boula m., f. (boula, bula, buła, bua )
část. čes, část. mor, slez., expr. hlupák, nemotora: von je to takovej venkofckej boula Nečín PB (Žebrák); to je chlab boula Varvažov PI; co zas ten bula vivet? Březová BE; to je buła chłap, ten Francek Černotín PR; to je buła chłap Frenštát pod Radhoštěm NJ; posłała sem ho do gvelbu nakupic’ a ten buła to fšecko zapom’uł Ostrava OV (Hrabová); tuž młuf, lebo sy straťił řeč, ty buło jedna Frýdlant nad Ostravicí FM; stovej s tej źym’e, tyź je tako bua Třinec FM; boula Nová Ves u Chotěboře HB; ty buło jedna Ostrava OV; buła Štítina OP; bua Jablunkovsko; ◘ bože, synku, ty se aňi ňeožiňiš, bo si je takovo buła bulato, kero roba by c’e chc’eła Raškovice FM; ty buło bułofsky Frenštát pod Radhoštěm NJ, Ostrava OV
● stoł tam jag buła Frýdek-Místek FM – strnule
Ši