blknout dok. (blknút, blknúť, błknuť)
1 část. slez (o plameni) bliknout, mrkavě zaplápolat: svjetlo jaks’i dz’ivňe błkło Palkovice FM; jedlove dřevo f tym pecu enym błkňe, ňima jag bukove Frýdecko-Místecko; svjetło v lampje błkło a zhasło Frýdlant nad Ostravicí FM 2 rychle se někam dostat; spadnout; vběhnout: ftom sem vám błkła do žlebiska Pozlovice ZL; chlapi błkli g muzice Luhačovice ZL; blknúť Valašsko
Šm